Σε κλίμα συγκίνησης και εν πληθούσῃ Εκκλησίᾳ τελέσθηκε το Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του μακαριστού Πρωτοπρ. Ιωάννου Κούλη στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Τροπαίων, τον οποίο επί πολλά έτη ως Εφημέριος διηκόνησε και με ζήλο ευπρέπισε.
Την Θεία Λειτουργία και το Ιερό Μνημόσυνο τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρος, πλαισιούμενος από τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Ι. Μ. Κηφισίας Πρωτοπρ. Χρίστο Κυριακόπουλο, τους Αρχιμ. Χριστοφόρο Μπράμο και Αυγουστίνο Καραμπά, τους Πρωτοπρ. Ιωάννη Παναγιωτόπουλο και Διαμαντή Πατερημό, τον Πρεσβ. Σπυρίδωνα Καζάνα και τον Διάκονό του π. Δημήτριο Πολυχρονόπουλο.
Ο Σεβασμιώτατος ομίλησε πάνω στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, αναλύοντας τον στίχο: «Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες• οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἀμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Μάρκ. 2,17, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «ο Χριστός καταγγέλλει την αμαρτία, αλλά αγαπά και δέχεται τους αμαρτωλούς. Γι’ αυτό και κατηγορήθηκε από τους υποκριτές της εποχής του, αλλά και της εποχής μας: Διατί μετά τελωνών και αμαρτωλών εσθίει ο διδάσκαλος υμών; Συναναστρεφόμενος τους αμαρτωλούς δεν αμνηστεύει, ούτε αποδέχεται την αμαρτία, αλλά εργάζεται για την μετάνοιά τους. Το πρόβλημα για εμάς δεν είναι η αμαρτία αλλά η εμμονή σ’ αυτήν, η αμετανοησία, που σκληραίνει την ανθρώπινη ψυχή και την καθιστά απόμακρη από την χάρη του Θεού».
Επεσήμανε, επίσης, ότι «τα λόγια του Χριστού «οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες», καταρχήν, φαίνεται να σημαίνουν ότι αυτοί που είναι καλά δεν έχουν ανάγκη από γιατρό και, επομένως, δεν χρειάζονται τον γιατρό, και ότι ο γιατρός θα φροντίσει αυτούς που είναι άρρωστοι. Αυτοί που είναι δίκαιοι, αυτοί που είναι καλοί, δεν έχουν ανάγκη σωτηρίας. Όμως, τα λόγια αυτά σημαίνουν ότι ο Χριστός πλησιάζει και σώζει εκείνους που πιστεύουν ότι έχουν ανάγκη σωτηρίας. Εκείνους που νομίζουν ότι δεν έχουν ανάγκη σωτηρίας, δεν τους πλησιάζει. Πολύ λίγοι χριστιανοί αισθάνονται ότι είναι αμαρτωλοί και ταπεινώνονται ενώπιον του Θεού, ζητούν το έλεός του, τη Χάρη Του, θεωρούν τον εαυτό τους τελευταίο όλων και ελπίζουν στο έλεος του Θεού, και ο Χριστός τους επισκέπτεται και τους γιατρεύει. Οι πολλοί μπορεί να λέμε γενικώς ότι είμαστε αμαρτωλοί, αλλά, κατά βάθος, πηγαίνουμε στον Χριστό με μια κάποια αυτάρκεια και δικαιώνουμε τον εαυτό μας, όχι ως αμαρτωλοί και ως άρρωστοι, που έχουμε ανάγκη να μας θεραπεύσει και να μας σώσει. Αν όμως, όσο χριστιανοί κι αν είμαστε, όσα καλά πράγματα κι αν κάνουμε, αυτοδικαιωνόμαστε και νομίζουμε πως κάτι είμαστε και δεν ταπεινωνόμαστε και δεν βλέπουμε τις αμαρτίες μας και δεν τις ομολογούμε, τότε δεν θ’ ασχοληθεί μαζί μας ο Χριστός. Θα μας αφήσει στην άκρη. Γιατί εμείς οι ίδιοι βγάζουμε τον εαυτό μας από τη φροντίδα του Χριστού».
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε Αρχιερατικό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού Εφημερίου του Ιερού Ναού και επί πολλά έτη Καθηγητού και Διευθυντού του Γενικού Λυκείου Τροπαίων π. Ιωάννου Κούλη.
